Je hebt klassiekers en klassiekers. Kabouterberg staat voor eeuwig in ons collectief kindergeheugen gegrift met zijn bovengrondse wandelende wortels en schattige boskabouterhuisjes. Hoe wazig die gedachte ook is, het voelt heel déjà-vu wanneer we ‘s ochtends vroeg in de koude winterzon de eerste kabouterhuisjes besluipen. Wakker worden kaboutertjes! Is Kabouterberg wel een echte Wandelgoesting hoor ik je zeggen. Wel, door het natuurgebied van de Hoge Mouw, een uitgestrekte landduin in de Kempense Heuvel, te combineren met de Kabouterberg krijg je een heerlijke cocktail van kinderpret en ongerepte natuur. Besluip de slapende reus, lek van een heerlijk ijsje terwijl je naar beneden glijdt van één van de vele steile speelduinen en geraak verstrikt in het web van de vele luchtwortels!
Papa papa kom kijken, daar staat een wauwe (blauwe) kabouter! We hebben letterlijk 5 meter gestapt of een olijke ‘vier-op-een-kabouter-rij’ staat ons bovenaan een zandweggetje op te wachten. In de loop van het komende uur gaan we deze zin voortdurend horen. Saar en ik kijken naar elkaar, naar de enthousiaste winterzon die door de dennen valt en geven ons volledig over aan Kabouterberg en onze krijsende meisjes.
De fantasie van Anna en Robin draait overuren. De grond is voortdurend lava. Al een geluk kunnen we ons steeds redden door op de spinachtige luchtwortels te klimmen. We sjezen naar beneden op de slingerende paadjes van de Kempische heuvelrug. Sssjt, we passeren een doolhof waar de open haard in het huisje van meneer de kabouter brandt. Maar waar is hij? En dan komen we aan bij het grote podium. We worden getrakteerd op de grote Robin en Anna show. Voor zij die willen, zijn er ook dagvoorstellingen vanaf Pasen tot de herfst.
We komen aan de rand van het bos en Anna roept ineens: een ijskarrekeuuu! Ze schieten als twee cheeta’s uit de startblokken. Er zal en er moet een ijsje gegeten worden, winter of niet. Blijkbaar staan er hier altijd twee ijskarren en zo vroeg op de ochtend zijn we alleen waardoor we het grappige gevoel krijgen dat ze ons echt proberen te lokken voor hun kar. De meisjes sloeberen van hun lekkere hoeveijsjes 😉
Ik voel dat de goesting bij Robin en Saar voor de tweede helft van de wandeling onder het vriespunt zakt en pak Anna mee op avontuur naar de slapende reus. Na een heerlijk kronkelend op-en-neer pad komen we in de uitgestrekte Hoge Mouw. Het voelt alsof je hier je echt verloren kan lopen op zoek naar de reus maar door het mooie landschap deren ons die extra meters niet. Papa daaar! Het gezicht van de goudbronzen reus blinkt in de felle winterzon. Anna domineert de reus met een korte glij van zijn neus. We lopen langs een prachtig open landschap inclusief vennetjes terug naar de auto terwijl de buizerd ons dag miauwt.
PRAKTISCH:
Afstand: 3,45 km
Toegankelijkheid: stevig schoeisel – geen buggy's
Parkeren: Op de parking aan het medisch pedagogisch instituut van Kasterlee - aan de overkant begint de klim naar de eerste kabouters
Redenen om erheen te gaan: historie & kabouterromantiek, luchtwortels, ijsjes, slapende reus, stuifzand en duinen
Horeca: de twee goed uitgeruste ijskarren met bankjes op de samenloop van de Pater Damiaansstraat met de Masereeldijk
Seizoenstip: Winter is zeker de moeite, in het seizoen meer entertainment dus best vroeg beginnen voor solo gevoel
Route: Volg zeker de gpx om de mooiste plekjes niet te missen! Download onderstaande gpx en gebruik Gaia gps voor iOS/Android
留言